ontvankelijk zijn

's Ochtends vroeg op nieuwjaarsdag, het is nog heel vroeg. Het is nog donker zelfs. Mijn kinderen houden niet van uitslapen.

Ik wilde graag iets schrijven, maar wist niet wat. Alles lijkt nog leeg.
En dat is precies waar dit moment, bedenk ik me nu, over gaat. Leegte om te ontvangen wat er komt.

En dit komt er...

Deze gedachte vind ik mooi om mijzelf 's ochtends vroeg voor te stellen:
"Deze dag is nieuw, komt nooit meer terug. Alles wat er gebeurt, ontstaat voor het eerst, is uniek".

Deze gedachte stelt mij in staat om goed de dag te starten. Ik ga dan beter kijken en ervaren. Alles zo goed mogelijk ontvangen, in plaats van eroverheen te leven alsof alles 'gewoon' is. Echt te genieten van de uniekheid van de gebeurtenissen.

Deze gedachte komt nu ook in me op zo aan het begin van dit jaar. Alles ligt voor me. Dit jaar is uniek, gaat nooit meer terugkomen. Is nu vrijwel nog leeg, klaar om te ontvangen. Dit wekt nieuwsgierigheid op, verlangens.
Dat is eigenlijk ook de essentie van hoop. Leegte, klaar om te ontvangen vanuit je verlangen. Met open handen, want op een gegeven moment is het niet meer aan mijzelf, maar aan anderen of andere dingen. Ontvankelijk zijn dus.

Het voelt spannend. En positief. Op naar een 'nieuw' jaar!

Droombaan?!

Vrijdagochtend heb ik Huub van Zwieten ontmoet. Ondernemer en auteur van 'Marijn is klaar met werken', een inspiratieroman over een 10-daagse ontdekkingstocht, waarin mooie ervaringen leiden naar de vondst van een droombaan. Vol met spontane ontmoetingen die allen niet voor niets blijken te zijn. Wat vind ik dat mooi!

Een aantal quotes uit dit bijzondere boek:

- ...Diegene die tegen je zegt dat je realistisch moet blijven, heeft meestal angst om zelf eens iets moois neer te zetten. Het is allemaal onzekerheid. En van daaruit proberen we elkaar klein te houden. ...Steek vooral je nek niet uit, want da's zo bedreigend voor anderen. Maar geloof me, er is niets verhevens aan om jezelf klein te houden. In je dromen en je wensen zit juist datgene verborgen wat jij kunt neerzetten. Dat is wat jij te bieden hebt aan anderen. Je dromen najagen is daarom het meest onbaatzuchtige wat je kunt doen, want daarin zit het kadootje van jou aan de wereld verborgen...

- De nieuwe professional wil IQ, EQ en SQ verbinden; hoofd, hart en ziel kwijt kunnen in zijn werk...dan kunnen er mooiere dingen tot stand komen dan op basis van macht, hierarchie en controle...Nederland kan gidsland worden.

- Ik geloof erin, zegt Salem, dat je mensen hun eigen grootsheid moet laten ontdekken. Want alleen als je verbinding hebt met jezelf, kun je je verbinden met mensen om je heen. Vanuit eigen kracht en ontwikkeling heb je anderen het meeste te bieden.

- Through work I embrace life


Ik heb dit boek in anderhalve dag uitgelezen. De hoofdpersoon heeft spontane ervaringen, die niet toevallig lijken. Ik ontmoette Huub en las zijn boek volgens mij ook niet toevallig. Naast dat het voor de Baak interessant is om te linken, heb ik er ook een mooi idee voor mijn eigen loopbaan aan ontleend.
Benieuwd of het gaat lukken ;-)

En ben jij geinteresseerd? Google eens op droombaanhotel.

Maak jij een keuze uit dwang of uit drang?

Ik kom de laatste tijd veel mensen tegen die moeite hebben met kiezen. Een vriend maalt zo veel dat de keuze enorm lang duurt. Een vriendin is bang om te kiezen uit angst voor (weer) een verkeerde keuze. Een coachee vindt het moeilijk om te kiezen, omdat ze bang is dat ze het niet afmaakt.

Ik heb een tip.

Kiezen vanuit dwang
Onderzoek of je een keuze maakt vanuit een innerlijke dwang of een innerlijke drang. Uit dwang zou zoiets kunnen zijn: ‘als ik dat kies, dan word ik wel voor vol aangezien’. Dit is redeneren vanuit een tekort. Dat is zonde, want de meeste mensen komen daar op terug, of moeten heel hard werken/overleven om de keuze waar te maken. Het kost zoveel energie.

Kiezen vanuit drang
Drang voelt anders; je ‘weet’ gewoon diep van binnen dat dit goed is voor je. Het is redeneren vanuit een verlangen. Het is dan een voorwaarde om goed je verlangens te leren kennen. Want soms zijn we zo aan het overleven dat er een dekseltje op ons verlangen zit. Het uitvoeren van ons verlangen geeft energie; we laden op!

Ogen dicht

Vaak wordt er tegen mij gezegd: 'volgens mij zie jij veel'. En dat klopt. Ik zie veel. Maar...niet altijd is dat prettig. Dat heb ik afgelopen weekend tijdens het eerste weekend van mijn opleiding (Pulsar Academie, de Voorde) ontdekt.

Ik kreeg een ontsteking naast mijn oog. Geen pijn, ik werd alleen geforceerd om mijn rechteroog dicht te houden. En ik vond het een geschenk. Even in mezelf en voelen. Niet afgeleid worden door anderen, wat anderen doen, hoe ik dat interpreteer.

Uiteindelijk bleek dat de ontsteking op medisch vlak wel serieus te nemen viel. Maar ik ben blij dat ik deze les op spiritueel(?) vlak ook serieus heb genomen.

Ik ga vaker mijn ogen dicht doen. Ook op plekken, waar dat niet direct als normaal beschouwd wordt.

Niet weten

Het is nu rust in de halve finale WK Nederland tegen Urugay. Toen ik de afwasmachine inruimde, zeilde er ineens een gedachte binnen: Ik houd van het moment waarop je het nog niet weet.

Niemand weet op dit moment of Nederland gaat winnen. Het staat 1-1. Op TV zijn ze aan het analyseren, net of dat je meer in de richting zou brengen.
Echt niemand weet het. En dat vind ik boeiend. Dat maakt ons nieuwsgierig.

Wanneer je nadenkt over wat je wilt in dit leven, weet je het ook niet. Niemand kan het je vertellen. Vandaag tijdens het begeleiden van intervisie, bleek ook weer dat 4 van de 5 een loopbaan-vraag hadden. Je kunt dan de boel gaan analyseren, zoals we natuurlijk ook hebben gedaan. Maar eigenlijk is het veel boeiender om je helemaal over te geven aan het 'niet-weten'. Om de kramp van het wel willen weten los te laten. En alleen maar nieuwsgierig zijn naar wat er zich aandient. Geduldig geboeid blijven kijken, zonder je dood te staren.

Voor mezelf geldt ook dat loslaten van controle van de situatie momenteel een item is. Ik raak te vaak mezelf kwijt in 'het doen'. Net of het 'doen' zorgt voor zekerheid in de toekomst. Voor mij geldt nu ook...overgave aan wat er zich aandient. Niet stilzitten, maar me niet kwijtraken in de drukte en het doen. Vertrouwen op wat het leven voor spel speelt.

Het is nu 1-1...ze gaan weer beginnen. Spannend!

Druk

Ik heb het druk. En ik vind het erg leuk wat ik allemaal doe. Ik vind het boeiend om te bedenken wat het motortje is dat mij laat rijden. Ik voel een soort cadans.

Motortje
Het motortje dat mij iedere ochtend weer laat opstaan en de drive geeft om met enthousiasme en creativiteit aan mijn initiatieven te werken. Het heeft te maken dat ik meer vertrouw op mijn talent. Ik ben duidelijker in wat ik doe en niet doe. Daardoor heb ik een 'uitgifte-luik' voor wat ik de wereld te geven heb. En mijn binnenste vindt dat fijn. Eindelijk wordt er beter geluisterd!
Wat is jouw motortje?

'Voeding'
Ook voel ik dat ik af en toe wel de vertraging nodig heb, anders draai ik door. Weet je wat mij helpt?
Met mijn voeten in het zand, hier op het strand. Grappig, als ik er nu zo over nadenk, is dat heel wezenlijk. Mijn voeten op de grond, anders heb ik het gevoel dat ik zo de lucht in vlieg door de cadans. Zo, weer een inzicht, terwijl ik dit schrijf. Dankjewel.
Wat is jouw voeding?

Kleur bekennen part-two ?!

Het blijft over hetzelfde gaan! Vorige week heb ik een workshop gevolgd bij de Baak van Sabine Rijssenbeek met Auro-Soma kleurenflessen.

Het was spannend. Iedereen van ons moest 2 flessen kiezen. De eerste die je kiest , is je 'zielefles', de tweede fles, je uitdaging daarin. En...ik koos op de een of andere manier als tweede het flesje zonder kleur, transparant, of eigenlijk met alle kleuren van de regenboog. Sabine gaf een klinkklare uitleg...Ik ben zelf helder, ik heb veel talenten (alle kleuren vermengd), alleen, om die talenten ten volle te kunnen benutten, moet ik... kleur bekennen! Alleen als ik mezelf helemaal uit, geen reserves meer, als ik me een weg bevecht door 'de tranen' (het heldere 'water') heen, kan ik mijn ware talent leven.

Jezus. Weer wordt het mij helder gemaakt, dat ik uit de kast moet komen. Maar ja, hoe doe je dat?
Ik vind dat ik al best goed bezig ben. Met dit blog, mijn opleiding, tijdens mijn werk maak ik keuzes en neem ik risico. Volgens de Aura-Soma leer, en mijn gekozen flesjes, moet ik dus eerst nog (meer) verdriet 'doorleven'.

Goed...laat maar komen. Mijn wil is sterker dan mijn angst.

Kwetsbaarheid

Kwetsbaarheid die je binnen houdt, maakt zwak.
Kwetsbaarheid die je toont, maakt sterk.

Dit inzicht vind ik zeer waar. Ik merk dat ik de laatste tijd vaak schrijf over het 'uiten' van jezelf als krachtbron. Kennelijk mijn thema van deze tijd.

Wat is jouw thema nu?

Kleur bekennen

Doe jij iets wat je eigenlijk niet wilt qua werk? En snap je niet waarom het je niet lukt om dat te doen wat je het liefste wilt?

Ik had dat een tijdje geleden ook. En weet je wat hielp?

Kleur bekennen. Uit de kast komen.

Erachter komen wat je wilt is 1. Maar zeggen dat je dat wilt aan de buitenwereld is 2. Want die zou wel eens kunnen zeggen: 'Jij?'
In mijn geval ging ik ervan uit dat iedereen om mij heen wel wist wat ik precies wilde. Maar tijdens een intervisie-bijeenkomst werd het mij helder dat ik eigenlijk nooit echt duidelijk was in mijn wens. Vanaf het moment dat ik 'uit de kast ben', doe ik wat ik wil. Kennelijk was mijn grootste barriere weer mijzelf...

Zo ging het ook met dit blog. Ik schreef het al een tijdje, gewoon om een plek te hebben voor mezelf, waar ik gedachten verzamelde. Vanaf het moment dat ik kleur ging bekennen, ging ik dit blog ook delen met de buitenwereld.

En dat was spannend!

Kwetsbaar.

En voelde enorm krachtig.

Eenvoud

Het weekthema van de Voorde:

Wat je bij je draagt, is wat je bijdraagt.van Erica de Dreu

Waarom verbind jij je met het gedachtengoed van je organisatie?

Dat was een vraag waar we het vanmiddag (redelijk toevalligerwijs) met onze directeur Harry Starren over hadden. Een interessante vraag. En eentje waarbij je volgens mij 'groot' mag denken.

Ik verbind me graag met de Baak, omdat ik geloof in haar statement: 'Ontsluit je ware potentieel en dat van anderen'

Ik geloof dat dat de wereld beter kan maken. Als iedereen doet waar die gewoon goed in is, vanuit zijn ware origine (ware potentieel) en niet vanuit waar die vind dat hij goed in moet zijn of vanuit iemand anders, dan gaat het niet meer over 'landje pik'. Dan kunnen we weg van het eeuwige kat-muis-spelletje.
Dan gun je anderen hun plek in de wereld (en in je organisatie) en neem je meer als vanzelf je eigen plek in.
(Ja, dit is idealisme. Ik denk dat ik dat heb geerfd van mijn vader. Hij is ooit begonnen als priester).

Wanneer je je eigen talent hebt gevonden en daarop vertrouwt en bouwt, kan je verschillen tussen mensen, rassen, sexen, hierarchien eerder gaan waarderen. Het besef dat iedereen zijn plek heeft op deze wereld is mijn drijfveer.

Niet doen!

"Om mijn talent te laten schijnen, hoe ik niets te doen, maar moet ik juist iets laten"

Tja...dat was even heftig om dat in te zien. Was ik al zoveel jaar heel hard aan het werk om dan te realiseren dat het allang in me zit. Ik hoef niets te 'doen'.

Dat is trouwens niet helemaal waar, want wat ik wel moet doen, is goed voor mezelf zorgen. Rust nemen en verstilling. Want alleen dan kan ik mijn automatische piloten/patronen 'laten' voor wat ze zijn.

Lang leve de onthaasting! Die krijgt voor mij nu een extra dimensie.

Succesvol werk? Word een magneet...

De laatste tijd ervaar ik bij deelnemers in trainingsprogramma's en ook bij mezelf iets interessants.

Het gaat over aantrekkingskracht.
En nu heb ik het niet over het uiterlijk.
Maar wel over het innerlijk.

Hoe beter iemand uiting geeft aan wat er in zijn innerlijk afspeelt, hoe meer hij anderen aantrekt. Let er maar eens op. Je luistert toch veel liever naar iemand die 'echt' is; iemand die het heeft over zijn verlangens, zijn kwetsbaarheden. Op het moment dat zijn masker afgaat, vraagt dat automatisch om jouw contact.

Hoe meer ik uiting geef aan 'mijn zachtheid' (mijn + pool), hoe meer mensen ik aantrek, die dat nodig hebben (de -pool op dat punt en dat moment). Hoe duidelijker ik ben in mijn communicatie (dus geen omzwervingen meer), hoe eerder ik realiseer wat ik wil. Hoe eerlijker ik ben in wat ik echt wil in mijn werk, hoe meer ik doe wat ik verlang! En daarmee zeg ik niet dat het makkelijk is trouwens.

Ik ga door met het vergroten van mijn aantrekkingskracht; ik word een echte magneet!

Twee weken vrij?

Net twee weken vakantie gehad. In de volksmond noemen we dat 'twee weken vrij'. Maar ik moet eerlijk zeggen dat 2 weken met twee jonge (lieve) kindertjes niet voelt als vrij zijn, laat staan op bezoek bij schoonfamilie.

Ik was continu bezig.

In deze levensfase klopt het label 'vrij' voor mij niet bij vakantie.

En zowiezo betekent vrijheid voor mij niet 'niet werken'. Wanneer ik 'vrij' ben, ben ik volledig mezelf, ben ik in mijn element, voel ik de flow. Voel ik geen remmingen, opereer ik vanuit mijn essentie. Ook op mijn werk.
Natuurlijk heb ik zelf meer invloed in mijn thuissituatie om me vrij te voelen, maar...mijn doel is me ook zoveel mogelijk vrij te voelen in mijn werksituatie. Ik geloof ook dat dat haar (zakelijke) vruchten afwerpt trouwens.

Het hele jaar 'vrij zijn': een mooi voornemen voor 2010!