dinsdag 6 juli 2010

Niet weten

Het is nu rust in de halve finale WK Nederland tegen Urugay. Toen ik de afwasmachine inruimde, zeilde er ineens een gedachte binnen: Ik houd van het moment waarop je het nog niet weet.

Niemand weet op dit moment of Nederland gaat winnen. Het staat 1-1. Op TV zijn ze aan het analyseren, net of dat je meer in de richting zou brengen.
Echt niemand weet het. En dat vind ik boeiend. Dat maakt ons nieuwsgierig.

Wanneer je nadenkt over wat je wilt in dit leven, weet je het ook niet. Niemand kan het je vertellen. Vandaag tijdens het begeleiden van intervisie, bleek ook weer dat 4 van de 5 een loopbaan-vraag hadden. Je kunt dan de boel gaan analyseren, zoals we natuurlijk ook hebben gedaan. Maar eigenlijk is het veel boeiender om je helemaal over te geven aan het 'niet-weten'. Om de kramp van het wel willen weten los te laten. En alleen maar nieuwsgierig zijn naar wat er zich aandient. Geduldig geboeid blijven kijken, zonder je dood te staren.

Voor mezelf geldt ook dat loslaten van controle van de situatie momenteel een item is. Ik raak te vaak mezelf kwijt in 'het doen'. Net of het 'doen' zorgt voor zekerheid in de toekomst. Voor mij geldt nu ook...overgave aan wat er zich aandient. Niet stilzitten, maar me niet kwijtraken in de drukte en het doen. Vertrouwen op wat het leven voor spel speelt.

Het is nu 1-1...ze gaan weer beginnen. Spannend!