woensdag 20 juli 2011

Resultaat als resultante van jou zelf

Als je werk ziet als resultante van jezelf, als hetgeen direct zichtbaar is van jou in de wereld, is dat best spannend. Dan zegt het resultaat van een project ineens ook iets over jou zelf. Dan moet je dus ook verantwoordelijkheid nemen voor randomstandigheden, die invloed hebben op dat resultaat.
Je talent heeft ertoe geleid dat het resultaat uniek is, zoals alleen jij dat kunt doen. Natuurlijk niet in elk project, maar ga maar eens na welke projecten of werkzaamheden zonder jou, ook echt anders van aard waren geweest.
Een beetje sterk gezegd: je project, dat ben jij. (en natuurlijk zijn er nuances gelukkig).

Het beeld dat anderen van je te zien krijgen
Ik ben er sinds dat hele online retraite verhaal zojuist weer mee geconfronteerd. Vanmiddag ben ik op BNR Radio een aantal minuten geinterviewd en een On Air retraite begeleid (klik hier voor het fragment). Als ik er nu op terugkijk is er natuurlijk maar een klein gedeelte van mij zichtbaar. Dat wat er binnenin allemaal nog meer aan inhoud broeit, kon ik niet kwijt in de uitzending. Dus het beeld wat de vele luisteraars in die minuten van mij te zien krijgen, is dat wat het is. Naast dat ik ook best trots ben, ook best nog pittig merk ik om daar dan volmondig verantwoordelijkheid voor te kunnen nemen.

Kunstenaarsziel
Toen ik Industrieel Ontwerpen studeerde zei de studentenbegeleider eens tegen mij dat onder deze creatieve beroepsgroep veel rsi/burnout-klachten voorkwamen. Omdat zij zich sneller vereenzelvigen met het eindproduct. Het resultaat dus als resultante van zichzelf zien. Als je een beetje perfectionistisch bent, moet dan dus ook echt helemaal goed. En helemaal zoals je het voor je ziet.
En een de beste managers die ik ooit heb gehad, zei eens: 'jij hebt een kunstenaarsziel' Dat betekent dat je iets voor je ziet, dat je als het ware alles in werking stelt om het resultaat daarnaartoe te brengen. De drijfveer om het mooier, beter kloppend te krijgen is dan heel groot, soms gaat dat ten koste van relaxedheid. Ik heb meer van deze zielen om me heen. Gelukkig maar?!
Vandaar misschien ook mijn behoefte aan rust, stilte en af en toe wel afstand nemen van mijn werk.

Je drijfveer wil niet slapen
Wat zou er gebeuren als je helemaal op afstand staat van je eigen werk? Dat je het dus niet ziet als uiting van je talent/zelf, of dat je je talent erniet in kunt uiten. Volgens mij heb ik dat ooit wel eens gehad en kon ik dat niet lang volhouden, want de drijfveer slaapt in en wil dat niet en gaat zich roeren, als in een nachtmerrie.

donderdag 7 juli 2011

Practice what I preach

In afwachting van een filmpje op nu.nl over de online retraite (jaja, daar is 'ie weer), overdenk ik wat ik nog meer, of beter, had willen zeggen tijdens het interview.
In de auto na de opname, overviel mij een 'oud gevoel'. Namelijk een gevoel dat ik had toen ik vroeger bij de rector werd geroepen en mijn verhaal mocht doen. En dat ik naderhand dacht: 'dat had ik ook nog willen zeggen...en dat, en dat!'
Waarom ben ik niet ietsje meer ad-rem?

Mental noise...dat is mijn belangrijkste antwoord op die vraag.
Ik laat me vooraf en tijdens een spannend gesprek afleiden door invloeden van buiten, wat anderen vinden en willen. Zo gaat dat dus, ook op je werk.
Die 'noise' maakt dat je afwijkt van je eigen koers. Dat is exact de reden waarom ik steeds terugkeer naar het tegendeel van de noise, het thema 'stilte en rust'.
Lucia de Rijker (wereldkampioen bokser) zei het eens mooi: Stilte leert me luisteren naar dingen die ik normaal niet toelaat. Wat leer je van stilte? Je wordt alerter. Wanneer je wel of niet moet reageren.

Voor het interview had ik tips gevraagd op twitter. Als ik die tips bekijk gaan ze allemaal over: blijf jezelf, volg zelf eerst je eigen online retraite. En verdomd...ik had het moeten doen. Mijn eigen 'boodschap' van de online retraite, was even niet in beeld. Ik heb geen kort moment genomen in afzondering om even stil te staan bij de wezenlijke vragen:
- Wat wil ik zelf over de buhne brengen?
- Wat is mijn belangrijkste boodschap?
- Van waaruit doe ik dit eigenlijk ook weer allemaal?
- Wat is mijn intentie?


Kortom, de les 'practice what I preach' is weer hard binnen gekomen. Losstaand van het feit of het nu een goed filmpje is geworden of niet, want ik heb het nog niet eens gezien.

En het lijkt allemaal zo logisch. Dus... ik heb in dat kader besloten om binnenkort zelf ook een driedaagse retraite te doen. Net zoals ik zelf mensen ontvang voor een prive-retraite in ons zomerhuis Rust aan Zee dompel ik mezelf ook onder in leegte, op adem komen, stilte, rust, natuur.

Zodat ik zelf ook mijn eigen fluisterstem (ziel) weer goed kan horen en volgen. Net zoals ik ieder ander toewens in zijn of haar fase van het leven, hektiek of periode van dilemma's.