Waarom toon jij je kwetsbaarheid?

Ik krijg veel vragen van trainingsdeelnemers, als: 'Waarom zou je je kwetsbaarheid tonen?' Ja, waarom eigenlijk?

Als je alleen al naar het woord kijkt, dan wil je ervan af: 'Je kwetsuren baren'.
Baren, dat doet pijn.

En baren levert ook iets heel moois op:
Tijdens een training is het vaak wel eenvoudig te laten zien. Er is altijd wel een deelnemer (vaak een vrouw), die 'zich kwetsbaar opstelt', en ongelofelijk veel indruk maakt. Je luistert als vanzelf naar zo iemand.
Je zou kunnen zeggen dat er de echte kwetsbaarheid is en de emotie, die er soms uit ziet als kwetsbaarheid. In de 'nep'kwetsbaarheid schuilt nog schuld naar iemand anders, of boosheid op iemand anders. Je geeft de ander de schuld van de pijn.
Echt kwetsbaarheid is niet schuldgevend, dat is met open armen 'je zelf kwetsbaar opstellen'. Heel open, uitnodigend, moedig, want er is weldegelijk (kans op) pijn. Uit echte kwetsbaarheid, straalt kracht. Zo iemand durft zichzelf te laten zien. Opent daarmee zichzelf en daarmee vaak ook iets in de ander.
Kwetsbaarheid levert soms tranen. En tranen zijn toch niet leuk? Tenminste dat leren we al vanaf jongs af aan. Als het echte kwetsbaarheid is, vind ik tranen altijd mooi.
Het is alsof de ziel dan spreekt: 'Ik wil er uit, ik wil er zijn'.

Als je echt contact wilt maken met de ander, is het prettig als er kwetsbaarheid mag zijn. Alsof je elkaars ziel uitnodigt er te mogen zijn.

Kleur bekennen part-two ?!

Het blijft over hetzelfde gaan! Vorige week heb ik een workshop gevolgd bij de Baak van Sabine Rijssenbeek met Auro-Soma kleurenflessen.

Het was spannend. Iedereen van ons moest 2 flessen kiezen. De eerste die je kiest , is je 'zielefles', de tweede fles, je uitdaging daarin. En...ik koos op de een of andere manier als tweede het flesje zonder kleur, transparant, of eigenlijk met alle kleuren van de regenboog. Sabine gaf een klinkklare uitleg...Ik ben zelf helder, ik heb veel talenten (alle kleuren vermengd), alleen, om die talenten ten volle te kunnen benutten, moet ik... kleur bekennen! Alleen als ik mezelf helemaal uit, geen reserves meer, als ik me een weg bevecht door 'de tranen' (het heldere 'water') heen, kan ik mijn ware talent leven.

Jezus. Weer wordt het mij helder gemaakt, dat ik uit de kast moet komen. Maar ja, hoe doe je dat?
Ik vind dat ik al best goed bezig ben. Met dit blog, mijn opleiding, tijdens mijn werk maak ik keuzes en neem ik risico. Volgens de Aura-Soma leer, en mijn gekozen flesjes, moet ik dus eerst nog (meer) verdriet 'doorleven'.

Goed...laat maar komen. Mijn wil is sterker dan mijn angst.