ontvankelijk zijn

's Ochtends vroeg op nieuwjaarsdag, het is nog heel vroeg. Het is nog donker zelfs. Mijn kinderen houden niet van uitslapen.

Ik wilde graag iets schrijven, maar wist niet wat. Alles lijkt nog leeg.
En dat is precies waar dit moment, bedenk ik me nu, over gaat. Leegte om te ontvangen wat er komt.

En dit komt er...

Deze gedachte vind ik mooi om mijzelf 's ochtends vroeg voor te stellen:
"Deze dag is nieuw, komt nooit meer terug. Alles wat er gebeurt, ontstaat voor het eerst, is uniek".

Deze gedachte stelt mij in staat om goed de dag te starten. Ik ga dan beter kijken en ervaren. Alles zo goed mogelijk ontvangen, in plaats van eroverheen te leven alsof alles 'gewoon' is. Echt te genieten van de uniekheid van de gebeurtenissen.

Deze gedachte komt nu ook in me op zo aan het begin van dit jaar. Alles ligt voor me. Dit jaar is uniek, gaat nooit meer terugkomen. Is nu vrijwel nog leeg, klaar om te ontvangen. Dit wekt nieuwsgierigheid op, verlangens.
Dat is eigenlijk ook de essentie van hoop. Leegte, klaar om te ontvangen vanuit je verlangen. Met open handen, want op een gegeven moment is het niet meer aan mijzelf, maar aan anderen of andere dingen. Ontvankelijk zijn dus.

Het voelt spannend. En positief. Op naar een 'nieuw' jaar!

Droombaan?!

Vrijdagochtend heb ik Huub van Zwieten ontmoet. Ondernemer en auteur van 'Marijn is klaar met werken', een inspiratieroman over een 10-daagse ontdekkingstocht, waarin mooie ervaringen leiden naar de vondst van een droombaan. Vol met spontane ontmoetingen die allen niet voor niets blijken te zijn. Wat vind ik dat mooi!

Een aantal quotes uit dit bijzondere boek:

- ...Diegene die tegen je zegt dat je realistisch moet blijven, heeft meestal angst om zelf eens iets moois neer te zetten. Het is allemaal onzekerheid. En van daaruit proberen we elkaar klein te houden. ...Steek vooral je nek niet uit, want da's zo bedreigend voor anderen. Maar geloof me, er is niets verhevens aan om jezelf klein te houden. In je dromen en je wensen zit juist datgene verborgen wat jij kunt neerzetten. Dat is wat jij te bieden hebt aan anderen. Je dromen najagen is daarom het meest onbaatzuchtige wat je kunt doen, want daarin zit het kadootje van jou aan de wereld verborgen...

- De nieuwe professional wil IQ, EQ en SQ verbinden; hoofd, hart en ziel kwijt kunnen in zijn werk...dan kunnen er mooiere dingen tot stand komen dan op basis van macht, hierarchie en controle...Nederland kan gidsland worden.

- Ik geloof erin, zegt Salem, dat je mensen hun eigen grootsheid moet laten ontdekken. Want alleen als je verbinding hebt met jezelf, kun je je verbinden met mensen om je heen. Vanuit eigen kracht en ontwikkeling heb je anderen het meeste te bieden.

- Through work I embrace life


Ik heb dit boek in anderhalve dag uitgelezen. De hoofdpersoon heeft spontane ervaringen, die niet toevallig lijken. Ik ontmoette Huub en las zijn boek volgens mij ook niet toevallig. Naast dat het voor de Baak interessant is om te linken, heb ik er ook een mooi idee voor mijn eigen loopbaan aan ontleend.
Benieuwd of het gaat lukken ;-)

En ben jij geinteresseerd? Google eens op droombaanhotel.

Maak jij een keuze uit dwang of uit drang?

Ik kom de laatste tijd veel mensen tegen die moeite hebben met kiezen. Een vriend maalt zo veel dat de keuze enorm lang duurt. Een vriendin is bang om te kiezen uit angst voor (weer) een verkeerde keuze. Een coachee vindt het moeilijk om te kiezen, omdat ze bang is dat ze het niet afmaakt.

Ik heb een tip.

Kiezen vanuit dwang
Onderzoek of je een keuze maakt vanuit een innerlijke dwang of een innerlijke drang. Uit dwang zou zoiets kunnen zijn: ‘als ik dat kies, dan word ik wel voor vol aangezien’. Dit is redeneren vanuit een tekort. Dat is zonde, want de meeste mensen komen daar op terug, of moeten heel hard werken/overleven om de keuze waar te maken. Het kost zoveel energie.

Kiezen vanuit drang
Drang voelt anders; je ‘weet’ gewoon diep van binnen dat dit goed is voor je. Het is redeneren vanuit een verlangen. Het is dan een voorwaarde om goed je verlangens te leren kennen. Want soms zijn we zo aan het overleven dat er een dekseltje op ons verlangen zit. Het uitvoeren van ons verlangen geeft energie; we laden op!

Ogen dicht

Vaak wordt er tegen mij gezegd: 'volgens mij zie jij veel'. En dat klopt. Ik zie veel. Maar...niet altijd is dat prettig. Dat heb ik afgelopen weekend tijdens het eerste weekend van mijn opleiding (Pulsar Academie, de Voorde) ontdekt.

Ik kreeg een ontsteking naast mijn oog. Geen pijn, ik werd alleen geforceerd om mijn rechteroog dicht te houden. En ik vond het een geschenk. Even in mezelf en voelen. Niet afgeleid worden door anderen, wat anderen doen, hoe ik dat interpreteer.

Uiteindelijk bleek dat de ontsteking op medisch vlak wel serieus te nemen viel. Maar ik ben blij dat ik deze les op spiritueel(?) vlak ook serieus heb genomen.

Ik ga vaker mijn ogen dicht doen. Ook op plekken, waar dat niet direct als normaal beschouwd wordt.

Niet weten

Het is nu rust in de halve finale WK Nederland tegen Urugay. Toen ik de afwasmachine inruimde, zeilde er ineens een gedachte binnen: Ik houd van het moment waarop je het nog niet weet.

Niemand weet op dit moment of Nederland gaat winnen. Het staat 1-1. Op TV zijn ze aan het analyseren, net of dat je meer in de richting zou brengen.
Echt niemand weet het. En dat vind ik boeiend. Dat maakt ons nieuwsgierig.

Wanneer je nadenkt over wat je wilt in dit leven, weet je het ook niet. Niemand kan het je vertellen. Vandaag tijdens het begeleiden van intervisie, bleek ook weer dat 4 van de 5 een loopbaan-vraag hadden. Je kunt dan de boel gaan analyseren, zoals we natuurlijk ook hebben gedaan. Maar eigenlijk is het veel boeiender om je helemaal over te geven aan het 'niet-weten'. Om de kramp van het wel willen weten los te laten. En alleen maar nieuwsgierig zijn naar wat er zich aandient. Geduldig geboeid blijven kijken, zonder je dood te staren.

Voor mezelf geldt ook dat loslaten van controle van de situatie momenteel een item is. Ik raak te vaak mezelf kwijt in 'het doen'. Net of het 'doen' zorgt voor zekerheid in de toekomst. Voor mij geldt nu ook...overgave aan wat er zich aandient. Niet stilzitten, maar me niet kwijtraken in de drukte en het doen. Vertrouwen op wat het leven voor spel speelt.

Het is nu 1-1...ze gaan weer beginnen. Spannend!

Druk

Ik heb het druk. En ik vind het erg leuk wat ik allemaal doe. Ik vind het boeiend om te bedenken wat het motortje is dat mij laat rijden. Ik voel een soort cadans.

Motortje
Het motortje dat mij iedere ochtend weer laat opstaan en de drive geeft om met enthousiasme en creativiteit aan mijn initiatieven te werken. Het heeft te maken dat ik meer vertrouw op mijn talent. Ik ben duidelijker in wat ik doe en niet doe. Daardoor heb ik een 'uitgifte-luik' voor wat ik de wereld te geven heb. En mijn binnenste vindt dat fijn. Eindelijk wordt er beter geluisterd!
Wat is jouw motortje?

'Voeding'
Ook voel ik dat ik af en toe wel de vertraging nodig heb, anders draai ik door. Weet je wat mij helpt?
Met mijn voeten in het zand, hier op het strand. Grappig, als ik er nu zo over nadenk, is dat heel wezenlijk. Mijn voeten op de grond, anders heb ik het gevoel dat ik zo de lucht in vlieg door de cadans. Zo, weer een inzicht, terwijl ik dit schrijf. Dankjewel.
Wat is jouw voeding?

Kleur bekennen part-two ?!

Het blijft over hetzelfde gaan! Vorige week heb ik een workshop gevolgd bij de Baak van Sabine Rijssenbeek met Auro-Soma kleurenflessen.

Het was spannend. Iedereen van ons moest 2 flessen kiezen. De eerste die je kiest , is je 'zielefles', de tweede fles, je uitdaging daarin. En...ik koos op de een of andere manier als tweede het flesje zonder kleur, transparant, of eigenlijk met alle kleuren van de regenboog. Sabine gaf een klinkklare uitleg...Ik ben zelf helder, ik heb veel talenten (alle kleuren vermengd), alleen, om die talenten ten volle te kunnen benutten, moet ik... kleur bekennen! Alleen als ik mezelf helemaal uit, geen reserves meer, als ik me een weg bevecht door 'de tranen' (het heldere 'water') heen, kan ik mijn ware talent leven.

Jezus. Weer wordt het mij helder gemaakt, dat ik uit de kast moet komen. Maar ja, hoe doe je dat?
Ik vind dat ik al best goed bezig ben. Met dit blog, mijn opleiding, tijdens mijn werk maak ik keuzes en neem ik risico. Volgens de Aura-Soma leer, en mijn gekozen flesjes, moet ik dus eerst nog (meer) verdriet 'doorleven'.

Goed...laat maar komen. Mijn wil is sterker dan mijn angst.