maandag 4 juni 2012

je ziel: wanneer is ze er?

Mooi gedicht over je ziel.

Laat vooral de zinnen over vreugde en verdriet eens tot je doordringen. Daar gaat het leven namelijk over, de combinatie dan. Daar kom ik de laatste tijd steeds meer achter.
En dan is het fijn dat je (toch) kunt vertrouwen op de wijsheid van je ziel, hoe vaag die soms ook is.

>>

Een ziel heb je zo nu en dan.
Niemand heeft haar ononderbroken en voor altijd.

Dagen en dagen, jaren en jaren, kunnen zonder haar voorbij gaan.
Soms verwijlt ze alleen in het vuur.

En de vrees van de kinderjaren wat langer bij ons.
Soms alleen in de verbazing dat we oud zijn.

Zelden staat ze ons bij tijdens slopende bezigheden als meubels verplaatsen en koffers tillen of een weg afleggen op knellende schoenen.
Bij het invullen van formulieren en het hakken van vlees heeft ze doorgaans vrij.

Aan een op de duizend gesprekken neemt ze deel, maar zelfs dat is niet zeker, want ze zwijgt liever. Ze is kieskeurig: ze ziet ons liever niet in de massa, walgt van onze strijd om maar te winnen en van ons wapengekletter.

Vreugde en verdriet zijn voor haar geen twee verschillende gevoelens. Alleen als die twee zijn verbonden, is ze bij ons. We kunnen op haar rekenen wanneer we nergens zeker van zijn.

door Wislama Szymborska

>>