zaterdag 12 december 2009

Wie ben ik als ik alleen ben?


Met die vraag werden we om 11 uur het bos in gestuurd om na 4 uur pas weer terug te keren. Birgitte, docent van het 2e jaar van de Pulsar Academie, vergeleek ons komende avontuur met een mini-vision quest: 'je gaat op zoek naar een innerlijk antwoord door open te staan voor antwoorden van buiten, in de natuur'.

Ik vond het heerlijk...alleen wandelen in de natuur, zelfs mijn natte voeten vond ik niet erg. Ik vind het altijd weer prettig te merken dat ik geniet van mijn eigen gezelschap. Het voelt trouwens helemaal niet alleen. Hoe vaag het ook klinkt, ik voelde alleen nog maar sterker de aanwezigheid van de bomen, overvliegende ganzen en mijn geliefden op afstand.

Dus ik was lekker aan het genieten en toen kwam ik aan bij een klein vennetje. Ik liep eromheen en stopte bij een grote tak in het water. Ik ging erop staan. Daardoor ontstonden de eerste kringen. Na nog meer lichte sprongen op de tak en kringen die tot het einde van het vennetje reikten, kwam het inzicht zeer helder en heftig binnen: Ik laat iets na...

Misschien vreemd, maar dit was een doorbraak voor mij. Het besef dat ik iets nalaat, ook in mijn werk, vind ik soms eng. Ik niet alleen, denk maar aan hetgeen Nelson Madela in zijn inauguratierede vertelde over 'Onze diepste angst betreft juist onze niet te meten kracht'

Nu, na een week na deze wandeltocht, weet ik dat dit inzicht mij de moed geeft om niet bang te zijn voor wat ik nalaat, dat ik impact heb en dat dat ok is.

Soms moet je even alleen zijn, wil je zoiets pas inzien.

dinsdag 1 december 2009

BeRoep

Soms als je een woord weer eens goed bekijkt, snap je weer beter wat het eigenlijk echt betekent. 'Beroep', daar zit 'roeping' in.

Is jouw beroep ook jouw roeping?

woensdag 25 november 2009

Een struisvogel die stiekem wil kijken


De crisis speelt mij parten. De crisis speelt iedereen parten. Sommigen willen ervan weg, anderen floreren bij krapte.
Zelf ben ik er nog niet uit.

Enerzijds word ik geirriteerd en gedemotiveerd van de sfeer. Soms lijkt niets te werken, de spanning op de werkvloer 'mag ik blijven?' werkt bij mij niet motiverend. We worden 'harder' en daar wil ik ver weg van blijven. Ik blijf liever geloven in een sprookje...niet in de negatieve spiraal meedraaien, naief blijven.

Wel vind ik dat deze tijd tot creatieve uitspattingen leidt. Mensen worden geforceerd slimmer te zijn. Mensen met een sportmentaliteit gaan harder rennen wanneer ze dreigen te verliezen. Als er (onpopulaire) besluiten worden genomen, leidt dat er vaak toe dat zaken die al langer niet werkten, geen (waardevolle) aandacht meer hoeven.

Voorlopig ben ik dus een naieve struisvogel, die stiekem wil kijken welke spannende, creatieve uitspattingen we kunnen maken...

vrijdag 13 november 2009

geduld is een schone zaak


De Voorde (www.devoorde.nl) heeft iedere week een weekthema. Het inspireert me en deze keer ook:

Kunstenaar zijn betekent: niet rekenen en tellen; rijpen als de boom die zijn sappen niet opstuwt en die rustig in de voorjaarsstormen staat zonder bang te zijn dat er geen zomer zal volgen.
- Rainer Maria Rilke -

Voor mij gaat dit over vertrouwen in dat het goedkomt als je het niet pusht door teveel nadenken en onnodige zaken durft los te laten.

dinsdag 10 november 2009

'Ik vertrek',

is een tv-programma, waarin mensen naar het buitenland vertrekken om hun droom te realiseren. Ik heb een aantal uitzendingen gezien op www.ikvertrek.nl en ik geniet er echt van.

Ik geniet van het kijken naar mensen die op het punt staan hun droom te beginnen en daar dan vervolgens middenin terecht komen. Voor sommigen is het hun levenswerk, iets dat ze altijd al hebben willen doen. Voor anderen blijkt het een enorme illusie, want ze waren op zoek naar rust en die vinden ze allesbehalve. De verhalen geven mij weer eens het bewijs dat het najagen van je droom echt niet eenvoudig is, ook niet als je dat doet op een andere plek.

Bloed, zweet en tranen! Waarom werkt dat eigenlijk zo?

Je kunt nooit zeggen: ik vertrek, want 'ik' gaat mee. Dus je patronen ook. Om maar niet over de relaties te spreken; de mensen realiseerden zich vaak niet dat ze zoveel met zijn tweeen zouden zijn...de ellende werd alleen maar versterkt wanneer het moeilijk werd.

Je stapt uit het 'gewone carriere-pad' en bewandelt dus een nieuwe weg met weinig rolmodellen en voorbeelden, want het is 'jouw' weg. Allerlei barrieres, zoals zoiets ogenschijnlijks simpel als taal, dienen overwonnen te worden. De mensen die er sneller in slaagden, hadden een soort lichtheid waarmee ze hun uitdagingen aangingen... een soort humor bijna!

Het verdriet over illusies viel mij ook op. En die vind ik ingewikkeld, want je hebt toch dromen nodig om verder te komen dan waar je nu zit. Bij de Pulsar-opleiding spreken we over verlangens. Wanneer je je verlangen helder hebt (al een hele stap), kan je ervoor gaan zorgen dat deze verlangens uitkomen. Twee dingen zijn daarin belangrijk heb ik gemerkt:
1. Flexibiliteit: Je kunt niet eisen dat de uitkomst precies zo wordt als je had 'bedacht'.
2. Open blijven: Hoop is een belangrijk vervolg op het verlangen uitspreken. En die komt van buiten. Daar kan je weinig in beinvloeden, behalve dan je er ongelofelijk voor openstellen.

Misschien een nieuwe titel voor het programma: Ik hoop... ???

vrijdag 6 november 2009

Twijfel

Ik heb zin om weer te werken na mijn zwangerschapsverlof. Zin om 'mijn zinnen' weer te verzetten.

Ik krijg ideeen, zin om collega's te zien, ben boeken aan het lezen over trainen en ben op internet aan het surfen naar interessante onderwerpen.

Ik krijg ook twijfel.

Ik heb een superleuke baan, maar ik weet dat ik hem nog leuker kan maken. Ik doe leuke dingen, maar er zit meer en anders in mij. Laat ik het even zo of ga ik er meteen voor zorgen dat het nog beter wordt?

Ben ik ongeduldig?
Ben ik te negatief?
Of wil ik niet onzinnige dingen doen omdat ik 2 mooie kereltjes op de creche heb zitten en anders dus wel betere dingen te doen heb?
Of ben ik gewoon ambitieus, wil ik alles uit mij halen wat erin zit?
Wil ik mijn levenswerk nu beginnen of perfectioneren?

maandag 2 november 2009

liefde is natuurlijker dan haat

Dit vind ik mooi en geruststellend:No one is born hating another person because of the colour of his skin, or his background or his religion. People must learn to hate, and if they can learn to hate, they can be thaught to love, for love comes more naturally to the human heart than its opposite. (Nelson Mandela)

Ik ben een geboren...

Ik geloof dat iedereen maar 1 talent heeft. Maar 1? Ja, 1!
Iets waar je mee geboren bent, wat je van nature doet. Waar jij, alleen jij, extreem goed in bent.
Ik geloof dat je talent meer is dan een ambacht. Want waarom kan de ene schilder beter schilderen dan de ander? Omdat hij iets teweeg kan brengen middels zijn schilderwerk. Waarom is de ene trainer beter in een bepaald onderdeel dan anderen? Omdat hij iets teweeg kan brengen, dat niemand anders op die manier kan.
Het is uniek en het raakt zijn doel.

Zo ben ik zelf een geboren 'ontwapener'. Situaties waarin het nodig is dat mensen hun 'wapens' neerleggen en waarin het een stap voorwaarts betekent dat ze hun kwetsbaarheid tonen, floreer ik. Ik heb ontdekt dat door wie ik ben of wat ik doe, de ander 'zacht' durft te worden (mijn missie). En het is nog steeds spannend om hier voor uit te komen!
Ik gun iedereen het ontdekken van zijn of haar talent. Het biedt focus en ontslaat je van allerlei andere dingen die je ook nog allemaal moet kunnen.

Als ze als kind...

Songtekst: Lenette van Dongen - "Als ze als kind"

Als ze als kind niet altijd zo stil had hoeven zijn
Had ze vandaag het hoogste lied gezongen
Als ze als kind niet altijd zo alleen was geweest
Had ze vandaag misschien allang iemand gevonden

Als ze als kind niet altijd zo bang had hoeven zijn
Had ze vandaag misschien van iemand durven houden
Als ze als kind niet altijd zo'n puinhoop had gezien
Had ze vandaag kastelen kunnen bouwen

Als ze als kind de warmte van de zomer had gekend
Was ze die warmte in haar winter nooit verloren
Als ze als kind de warmte van een nest had gekend
Had het haar hele leven lang niet zo gevroren

Als ze als kind niet al zo oud had hoeven zijn
Had ze vandaag een kinderlied gezongen
Als ze als kind gewoon een kind had kunnen zijn
Was ze vandaag als een kind opnieuw begonnen...

Word maar zacht...


Dat is mijn persoonlijke missie: word maar zacht...
Wanneer mensen hard zijn voor de buitenwereld en dus ook voor zichzelf, wil ik 'aan'. Ik wil daar iets mee, vind het rot voor hen en voor mezelf. Ik wil dat ze verzachten, zichzelf durven terugvinden, zichzelf weer genoeg vinden en de wereld om hen heen weer zien met ontvankelijke ogen.

Vorig weekend tijdens mijn opleidingsweekend heb ik hem ontdekt, mijn missie. En het stemt me enorm vrolijk dat ik dat me nu herinner. Want ik weet het al heel lang, maar ik heb me nooit gerealiseerd dat dit is, wat me triggert, bezighoudt en interesseert in mensen.

Het stemt me vrolijk, omdat het me ontslaat van alle andere dingen die ik 'moet' zijn en kunnen. Dat pakken andere mensen op, met andere missies. Heerlijk!

Wat is jouw missie?

dinsdag 21 april 2009

OEFENING: WAT WIL IK NU ECHT?

Een oefening afkomstig uit het 30-ers netwerk op LinkedIn (www.debaak.nl/30ers)

Wie doet wat hij wil, haalt meer voldoening uit zijn leven. Maar juist de vraag ‘wat wil ik?’ kan een lastige zijn. Door de volgende vragen te beantwoorden, kom je dichter bij het antwoord.

HOE WAS JE ALS KIND? 1 Denk terug aan de tijd dat je een kleuter was, visualiseer hoe je dagen eruitzagen. 2 Wat vond je leuk om te doen? Waar speelde je graag mee? 3 Waar was je goed in? Noem een aantal voorbeelden waaruit dat bleek. 4 Speelde je veel met anderen of trok je je liever terug? 5 Denk nu op dezelfde manier terug aan toen je een wat groter kind was. 6 Veranderden de dingen die je leuk vond? 7 Waar droomde je van, wat wilde je later worden? 8 Wat vonden je ouders belangrijk? Had dat invloed op wat jij deed? 9 Wat is er nu nog over van dat kind? Zet op een rijtje welke dingen je vroeger een goed gevoel gaven en kruis aan welke je nu nog weleens doet.

WAT HEEFT JE GEVORMD? 1 Teken een levenslijn en deel die op in telkens zeven jaar. 2 Markeer per periode een of enkele momenten die gevoelsmatig belangrijk voor je waren. 3 Probeer bij elk moment vast te stellen waarom het belangrijk was. 4 Zet de momenten die het beste voelden op een rijtje en probeer te ontdekken of er een patroon in zit. Koos je bijvoorbeeld voor je vrijheid of deed je iets voor een ander? 5 Plaats op de tijdbalk ongeveer vijf personen die van invloed op je waren. 6 Benoem waarom ze invloed hadden. Wat bewonderde je in ze? 7 In hoeverre lijk je op ze of zou je dat graag willen?

WAAR LIGT JE KRACHT? 1 Zet op een rijtje wat je sterke kanten zijn. Bedenk er zeker vijf. 2 Onderbouw elk punt met ten minste één voorbeeld. 3 Schrijf nu op wat je zwakke punten zijn, met een motivatie. 4 Laat nu je partner of een vriend(in) hetzelfde doen. Vraag hem of haar ook situaties te noemen waaruit jouw eigenschap bleek. 5 Leg jouw versie en die van de ander naast elkaar. Waarin komen ze overeen? Waarin verschillen ze?

WAAR ZIT JE FLOW? 1 Maak een lijst met wat je gelukkig maakt. Denk aan kleine en grote dingen en activiteiten. 2 Bedenk zo veel mogelijk situaties en dingen waarover je je opwindt. Wat maakt je boos? Wat irriteert je? 3 Schrijf op waar je energie van krijgt. Fysiek (sporten, uitwaaien, vrijen), maar misschien ook een bijzonder gesprek of een avondje uit? 4 Haal je zo veel mogelijk situaties voor de geest waarin je je heel goed kon blijven concentreren en compleet de tijd vergat. 5 Vorm je een beeld van wanneer je in je element bent. 6 Maak het beeld zo gedetailleerd mogelijk. Wat doe je? Hoe ziet de omgeving en situatie eruit? 7 Fantaseer dat je een jaar of 70 bent, schrijf vanuit die rol je cv. Wat moet er zeker op staan

WAT HOUDT JE TEGEN? 1 Wat waren vroeger de verwachtingen van je ouders van jou? 2 Hebben die verwachtingen je gestuurd of belemmerd bij het maken van belangrijke keuzes? Is daar nu nog steeds sprake van? 3 Het kan heel verrassend zijn deze verwachtingen met (een van) je ouders te bespreken. Soms zitten ze alleen maar tussen je oren. 4 Bedenk situaties die je heel moeilijk vond: je wilde bijvoorbeeld ‘nee’ zeggen maar deed dat niet, of je moest spreken voor een groep maar liet het door een ander doen. 5 Waar was je bang voor en is die angst reëel? 6 Zit er een patroon in je angsten? Wat ben je erdoor misgelopen? Was het dat waard? 7 Ben je gevoelig voor het oordeel van vrienden of collega’s? Geef voorbeelden. 8 Wat levert je sociaal wenselijke gedrag je op? En wat kost het je? In hoeverre weerhoudt het je ervan om bepaalde stappen te zetten? 9 Noem eigenschappen, voorkeuren, wensen en verlangens waar je je voor schaamt of waar je bang voor bent. 10 Bekijk per stuk hoe reëel die schaamte of angst is. 11 Als alles zou kunnen, wie zou je dan zijn en wat zou je doen? Gebruik je fantasie.

DE volgorde ?!

You have to ''be'' before you can ''do,'' and do before you can ''have.

maandag 20 april 2009

Pulsar Visie

Op dit moment volg ik een drie-jarige opleiding: de Pulsar Academie.
Een bron van inspiratie en helemaal voor iemand met levenswerk-vragen zoals ik!

Je kunt meer lezen over hun visie op:
http://www.devoorde.nl/pulsarvisie.shtml

Blije ober

Zonet heb ik heerlijk genoten van een lunch aan zee. Doordat ik in mijn eentje was, kon ik iedereen heerlijk observeren.

Ook de ober...

Overduidelijk: het terras en de mensen waren van hem. Hier een praatje, daar een tip aan een verdwaalde toerist, hier een redding van een bijna gevallen glas, daar een pleister voor een gevallen kind. Het leek alsof hij de enige ober was. De rest was onzichtbaar.

Overduidelijk dat de andere jongens dit werk deden als zomerbaantje. Hij deed dit als zijn levenswerk. Ik durf te wedden dat hij iedere dag thuis ook nog over zijn terras nadenkt, napraat en ideeen opdoet.

Hij neemt echte verantwoordelijkheid voor zijn taak. Hij formuleert zijn baan niet enkel als drankjes rondbrengen, maar abstracter: in de zin van...ik verzorg de mensen een fijne, waardevolle tijd. En voor zichzelf geldt deze baan niet als enkel verdienen van Euro's, maar een zinvolle tijdsbesteding, waarin hij zichzelf tot uitdrukking kan brengen.

Benjamin Zander

Heel mooi hoe deze man zijn visie op muziek, leiderschap en leven met elkaar weet te combineren. Dit moet je gezien hebben!