Crisis staat voor 'uitziften'

Het afgelopen weekend heb ik een retraite mede mogen begeleiden op de Voorde. Het waren drie dagen 'vol van stilte'. En het mooie was dat we het ritme van de getijden volgden. 7 meditatie-momenten op verschillende tijden van de dag/nacht, die je ieder op haar geheel eigen wijze in de sfeer van dat moment van de dag begeleidden. Dit helpt toch echt om in het nu, en het 'zijn' te komen ipv enkel het 'doen'.
Voor wie meer wil weten over de getijden (de moeite waard!), de Benedictijner Monnik David Steindl-Rast heeft er een mooi boek over geschreven: De muziek van de stilte.

En daaruit een prachtig stukje over crisis. Ik vond dat wel passend in deze tijdsgeest:
Een crisis is in de juiste zin des woords altijd een zuivering. Het woord is ontleend aan een stam die 'uitziften' betekent.
Een crisis is een uitscheiding, een uitziften van datgene wat levensgevend is en kan blijven bestaan van datgene wat dood is en achtergelaten moet worden. Een (persoonlijke) crisis bevat altijd drie elementen. Eerst krijg je het gevoel dat je zo niet verder kunt, dat je voor een muur staat.
Dan krijg je het gevoel dat je iets van je af moet werpen om door te kunnen gaan. Het derde en belangrijkste element in dat proces is leiding. We hebben leiding nodig; anders weten we niet wat we moeten afwerpen en hoe we aan de andere kant van deze schijnbaar ondoordringbare muur moeten komen. Die leiding is wat ik eerder de levenskracht of de zegen heb genoemd. Als we voor een muur staan en ons openstellen voor de vraag: 'Waar kan ik nu leiding vinden? Ik sta machteloos maar ik vertrouw erop dat er ergens leiding is', zullen we altijd een antwoord krijgen.
Soms komt die leiding onverwacht naar ons toe: we lezen iets dat precies van toepassing lijkt op onze situatie, of we ontmoeten iemand die precies de juiste dingen zegt. Maar soms speelt de herordening zich helemaal van binnen af: in een droom, een overwacht inzicht, een openbarende gebeurtenis. En plotseling is daar de leiding die we nodig hebben. Een crisis moeten we met vertrouwen tegemoet treden.

Mooi hè?

Ik zie dat nu ook zo duidelijk in de wereldcrisis. Kom, laten we die met vertrouwen tegemoet treden!