Werk jij vanuit je talent of je beschermingsmechanisme?

Ik vind dit een interessante gedachte; de moeite waard om een moment bij stil te staan.

Talent
Als je er vanuit gaat dat ieder mens één bijzonder en uniek talent heeft. En talent kan je ook essentie, je ware zelf of ziel noemen. Dat ieder mens gewoon iets heel bijzonders kan. Iets dat er eigenlijk als is vanaf je geboorte en dus onafhankelijk van je afkomst, ervaringen of opleiding.

Beschermingsmechanisme
En als je er vanuit gaat dat je je als kind (gelukkig) kan beschermen tegen de kwetsuren van de buitenwereld, je dus beschermingspatronen hebt opgebouwd. En natuurlijk zijn dat ook kwaliteiten, zelfs vaak erg goede, hooggewaardeerd, zoals 'ervoor gaan', 'aanpassen', 'haantje de voorste zijn' en ga zo maar door.

Welke 'wint' dan bij je keuze voor welk werk je doet? Je talent of je patroon? Wie geef je de meeste 'voeding'? Welke kwaliteit mag het meest aan bod komen?

Zo ken ik iemand die in eerste instantie heel pittig overkomt. Vrij hard ook. Zij kan als geen ander onderhandelen en dat doet ze dus ook dagelijks in haar werk. Maar nu gaat ze twijfelen, omdat haar beschermingspatroon (het afbijten) niet meer zo goed past. Ze komt er steeds meer achter dat het niet meer nodig is in haar huidige omgeving. Ze verliest er zelfs mensen door en dàt was niet de bedoeling.
Daarnaast komt haar ware zelf steeds meer aan de oppervlakte en die is zachter, liever, die is er vóór de ander in plaats van tégen de ander.
Nu kan zij kiezen voor een andere baan, maar dat is nog niet eens noodzakelijk. Ze kan ook haar baan anders uitvoeren en het zal me niet eens verbazen als dat briljante uitkomsten heeft. Nu ze beide heeft (her)ontdekt, beide waardeert, kan zij zelf de teugels in handen houden...kiezen voor wanneer te werken vanuit haar talent en kiezen te werken vanuit haar patronen.

Mooi.