dinsdag 10 juli 2012

Connected?! 2 ...doen, doen, doen

Hoe is het met je?

Wat is je antwoord?

Eerlijk zijn...

De woorden 'goed' en 'druk' komen vast vaak in jouw antwoordrepertoire voor. Ook in de gemiddelde reflectierondes bij trainingsdeelnemers komt het woord 'druk' het laatste jaar echt vele malen vaker voor dan de jaren daarvoor. Omdat ik het zo vaak tegenkom (en ook de ernstige gevolgen die dat met zich mee kan brengen) maak ik me daar inmiddels best zorgen over.

Je bent een held als je hard werkt?!
Zijn we geïdentificeerd geraakt met wat we doen? Het lijkt er op dat hoe meer we doen, hoe meer we bestaan.
Ergens is het ook logisch. De technologie brengt ons vele dingen, waaronder dat het sneller kan dan vroeger. Neem het voorbeeld van emails: ik houd van emails, maar...waar ik vroeger 3 dagen de tijd kon nemen voor een antwoord, lijkt dat nu soms in 10 minuten te moeten. En ik raak aan die snelheid gewend, het neemt mijn ritme over. Mijn tempo verhoogt zich zonder dat ik daar erg in heb. De adrenaline laat me soms continu 'high' voelen, en zeer onrustig als ik even niets kan doen.

Het verplaatst zich naar doen, doen, doen, voor elkaar krijgen, actie, gaan! Momenten van rust, en gewoon ‘simpel’ zijn, zijn soms uit mijn (ons?) leven bezuinigd. Iedere stilte wordt ingevuld. Weinig tijd om in te ademen, een aanloop te nemen, voordat je weer kunt versnellen. De wereld raakt uitgeput en wij zelf inclusief.

De connectie met buiten is groter dan ooit
Dat ‘zijn’ is zowiezo moeilijker gemaakt, omdat er zoveel afleiding is in de vorm van I phones, reclames langs de weg, altijd iets op te zoeken, te communiceren. Er zijn altijd wel signalen op te vangen, signalen te verwerken. Plekken waar niets wordt verteld, waar het zomaar stil is, zijn schaars geworden en moet ik uit mezelf opzoeken in plaats van dat ik ze zomaar tegenkom.
In kringen waarin ik vertoef(de), was het niet ‘cool’ om van de natuur te houden of om geen gaaf verhaal te hebben als je elkaar tegenkomt. Ik krijg ook steeds meer in de gaten dat onze maatschappij de druk om te presteren en jezelf daarmee te profileren met zich meebrengt, hoger waardeert dan gewoon zijn. De social media als Facebook en LinkedIn zijn daar ondersteunend in; dashboards om te laten zien wat je doet, wat je hebt gedaan. Ik wilde bijna schrijven, dashboards om te laten zien wie je bent, maar dat is dus juist (nog) niet.
Of nog niet. Want ondanks dit redelijk negatieve verhaal, heb ik ook hoop dat we met elkaar een nieuwe wereld aan het uitvinden zijn. Ook dankzij de technologie.

Kortom…de externe klok versnelt, en ik voel de behoefte om mijn innerlijke klok te vertragen om mezelf niet voorbij te lopen, innerlijke besluiten soms te laten rijpen, en om mijn bestaan me af en toe te realiseren. Te leven vanuit de zin, en niet omdat het moet.

Dus...hoe is het nu echt met je?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten