woensdag 25 juli 2012

Connected?! 5. Time-outs

Ken je het TV programma 24 uur met... van Wilfried de Jong?
Het is een grote time-out. Mooi woord toch? Time-out...even de tijd uitzetten. In de sport gebruiken we het ook. Even pas op de plaats in alle actie. Om van daaruit weer vol in de actie te kunnen gaan, verfrist en wel en vaak slimmer.

Mooie vraag
In 24 uur met Claudia de Breij vroeg Wilfried de Jong haar: ‘Je had geen zin om daar afspraken met de buitenwereld over te maken?’ Geniale vraag eigenlijk.
Welke afspraken heb jij allemaal met de buitenwereld gemaakt en waar heb je je dus allemaal aan te houden? En hoe vermoeiend is dat? Hoe verwijderd raak je van je eigen binnenwereld, van waar het jou zelf om draait? 


Zelf ben ik vanaf jongs af aan erg goed geweest in het mezelf aanpassen aan andere mensen, het naar de zin maken van anderen, en leverde daarvoor mijn eigen verlangens vaak in. Tot op een gegeven moment ik niet eens meer wist wat mijn eigen behoeften waren. En dat wreekt zich toch op een bepaald moment. En het hangt er van af of je die wreek-signalen herkent. Ik herkende ze in moeheid, sommige mensen bijna niet meer kunnen dulden, vaak keelontsteking.
En...helaas...de enige mens die daar verantwoordelijk voor neemt en kan nemen, was toch echt ik zelf.

Gevangenis?!
Een paar maanden geleden zag ik echt goed dat ik mijn eigen gevangenis maak. Ik had een moeilijke keuze te maken, aangezien ik twee trainingen tegelijkertijd had gepland. Oeps. Beide trainingen en collega-trainers waren duidelijk: 'jij moet hier zijn'. 
Dus ik werd 'gedwongen' of je kunt ook zeggen 'uitgenodigd' om zelf een keuze te maken. En ik wist het (stiekem) heel goed. En toen opeens (na een slapeloze nacht; tja, soms kost het leren je een nachtje ;-) werd het me heel duidelijk: echt de enige die mij tegen kan houden, ben ik zelf. Niemand gaat mij natuurlijk fysiek arresteren om me naar de andere training te brengen. Ik creëerde mijn eigen gevangenis. 
Van een collega hoorde ik de briljante twee 'regels': 1. Je kunt alles kiezen. 2. Alle keuzes hebben consequenties. Ik kan niet tegengehouden worden door de buitenwereld in het maken van mijn keuzes, ik heb enkel de consequenties te dragen. Dat biedt vrijheid!

Een time-out van je eigen gevangenis
En dan P. , een trainingsdeelnemer met ambitie en zijn eigen gevangenis: P. is een jongen, ambitieus en succesvol. Hij is zeker dat hij een hele grote wordt in de financiele markt. Directeur en veel impact. Dat wil hij. Hij kwam op training, hij zag er erg moe uit. Hij had vanaf de vrijdagavond na onze vorige module twee weken geleden gewerkt, aan 1 stuk door. Hij had zelfs een gesprek gehad met 1 van zijn directeuren, die meldde dat als hij om zou vallen, het bedrijf met hem mee zou vallen. Wat een verantwoordelijkheid. En hij nam hem ook graag aan. De overtuiging waar hij trots op is, is ‘Ik werk hard, anders ben ik een looser’, gaat hem parten spelen. Dat weet ik zeker. De andere deelnemers schrokken ook van zijn onverschrokkenheid. Wat een valse energie eigenlijk. Je ziet gewoon dat het doorzetten is, in plaats van leven. Doorgaan, doorgaan, doorgaan, tot hij er bij neervalt. Drang naar controle bleek zijn vriend te zijn. Alles wilde hij controleren, zelfs zijn vakantie naar Madrid. Nu heeft hij met ons afgesproken dat hij alleen vakantie gaat vieren, zelfs niet vantevoren alles plannen. Ik ben benieuwd. Zal hij een time-out van zijn eigen gevangenis kunnen nemen?
Hij werkt vanuit kramp (werken vanuit angst voor de buitenwereld) in plaats vanuit kracht (werken vanuit je eigen binnenwereld). Het lijkt soms of de buitenwereld het van hem vraagt, zo hard werken. Maar hij creëert zijn eigen gevangenis.

En hij is de enige die een sleutel heeft.

Ik gun iedereen (inclusief mijzelf) een sleutel van zijn eigen gevangenis om af en toe (of voor langer) een time-out van je eigen 'gevangenis' te nemen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten