Prikken met open hart

Ik heb het even overal mee gehad. Ik erger me aan reclames, niet-nadenkende mensen op straat, TV, sommige werk-issues. Bijna alsof ik zin heb om overal tegenaan te schoppen. Even niet meer 'comme il faut' te zijn, iets dat ik normaliter toch wel geneigd ben te zijn.

Ik heb dit heel af en toe en meestal heb ik dan de neiging om me aan mijn eigen houding te ergeren. Om het zo snel mogelijk weg te stoppen en weer 'vrolijk' door te gaan. Maar ik heb nu ook het idee dat het nog wel even mag blijven. Er mezelf helemaal in te wentelen.

Mag dat? Wat heb ik er aan? Moet ik er uberhaupt iets aan hebben? Is het wel professioneel? Is het eigenlijk wel interessant voor een blog? (komt direct een stemmetje in mijn hoofd: 'lekker boeien of het interessant is voor anderen'...dat is dus precies wat ik bedoel).

Ik heb er wel iets aan.
Het maakt dat ik reserves verlies, gewoon sneller zeg wat ik bedoel. Vandaag merkte ik het in een tweetal coachingsgesprekken. Ik ergerde me aan de afweer van beide personen... en maar rondjes draaien. Ik bracht het sneller dan normaal ter sprake, dat ik boosheid voelde. Niet leuk voor de ander. Wel effectief.

Wat er op dit moment gebeurt is echt grappig, want nu ik dit schrijf, vraagt mijn man een aantal dingen over de voorbereiding van een spannend gesprek morgen. Een live moment dus: mijn irritatie wordt direct ingezet, haha. Ik erger me eraan dat hij aan zichzelf twijfelt en dat geef ik direct terug met stevige woorden. Hij is een tijdje stil. Ik ben benieuwd wat hij nu denkt, maar zeg niets. Hij zegt nu: 'Maar praat even door met mij...' Zijn interesse is gewekt! Na het gesprek verder te vervolgen zeg ik: misschien heb je nu niets aan mij, want ik ben toch op de irritatie-tour. En dat wijst hij zelfs niet af.
.....(nu ben ik heftig in gesprek)..... en dan zijn we klaar en verder.

Het is prikken met open hart wat ik doe!

Het is prikken vanuit een oprechte emotie bij mezelf. Maar ik vind het prettig om te merken dat mijn hart open daarbij 'open' blijft.

Conclusie: Voordat er iets verandert, moet je boosheid voelen. Irritatie. Dan is er pas urgentie om iets te veranderen. Ontstaat er energie om een keuze te maken. Natuurlijk moet de persoon dat eerst zelf inzien, maar goed...nu was ik vandaag de trigger misschien. Met open hart. Dat is wel belangrijk.

Bedankt 'mijn bui'
Bedankt 'mijn man'!