Hoe vaak ben jij bewust van jezelf op een dag? Echt bewust?
Dat je uit de hektiek stapt en helemaal weer in jezelf kruipt? Alsof je je eigen 'midden' weer opzoekt? Zodat je weer vanuit je zelf kunt reageren, denken en doen?
De afgelopen dagen heb ik het geluk gehad dat ik dat vaak heb gedaan. Het lijkt op niets 'doen' en stil staan. Maar wat een ideeen krijg ik, die ik direct ten uitvoer breng en wat lijkt het dan allemaal te kloppen. De werking daarvan vind ik eigenlijk erg bizar, klinkt in eerste instantie raar. Want we zijn niet opgegroeid met het idee dat je door 'niets doen' veel bereikt. Nee...we moeten vooral veel doen, lang doorgaan en snel iets bereiken. Dat staat allemaal in de weg, tenminste bij mij vaak wel. Ook raar eigenlijk dat onze samenleving dit niet als vanzelf incorporeert. De natuur doet het wel namelijk. De seizoenen doen gelukkig nog steeds haar werk (al is dat in de kassen ook weer niet zo). En wist je dat in de winter, waarin het ogenschijnlijk stil is en alles 'dood' is, onder de grond krioelt van ontkiemend leven? Dat is wat er bij een mens ook gebeurt. Als je je momenten kiest van stilte, niets doen, ontkiemt er op den duur als vanzelf iets dat echt klopt. Ideeen die werken, initiatieven die hout snijden, noem maar op.
Dus doe je vandaag of morgen om 12.00 uur mee?
Doe je ogen dicht (desnoods op de toilet), wandel een stukje buiten of kijk uit het raam
Kruip voor een moment in jezelf
Adem rustig door
Zoek het stilste plekje op in je lichaam
Ben daar gewoon even en doe helemaal niets
Onderdruk maar even de neigingen van je denken, die je willen verleiden het doen vooral weer te gaan doen
Even niets....
Heb je het gevoel dat je echt 'in' het stilste plekje bent voor een tijdje, herinner dan je voornaam.
Wedden dat je anders uit je ogen kijkt? Dat je je collega's anders benadert? Dat je de plannen sneller of beter doorwerkt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten